Ik heb heel lang getwijfeld of ik level 2 moest gaan doen. Level 1 was elke les weer een feestje en ik wou echt geen les missen, maar kon level 2 net zo bijzonder worden?? Ik zat niet meer alleen met de vertrouwde mensen uit level 1 in de groep. Er waren nieuwe mensen bijgekomen en ik merkte dat er nog een ongemak heerste. Als je je ongemakkelijk voelt dan is het ook vrij logisch dat je minder van jezelf laat zien. Ik dacht ik hou me wel op de achtergrond en dan komt het uiteindelijk vast wel goed. Uiteindelijk is het gelukkig ook goed gekomen.
Het was een leuke gemixte groep waarbij iedereen elkaar met respect behandelde. Ik voelde de gehele cursus heel goed aan wat wel resoneert met mij en wat niet resoneert met mij. Aan het begin baalde ik daar best wel van. Ik had stiekem toch gehoopt dat elke les weer veel impact op me zou maken, net als bij level 1. Maar op gegeven moment besefte ik dat het juist wel prima was
zo. Het feit dat ik zo sterk aanvoel wat ik wel en niet leuk vind is al een enorme winst.
Vroeger zou ik dan aan mezelf gaan twijfelen en denken dat ik dingen niet goed kan. Nu ben ik gewoon dankbaar
dat ik heel goed weet wat ik wil en dat ik het ook accepteer dat ik minder interesse heb in bepaalde dingen.
De oefeningen die er voor mij uit sprongen waren;
- Blokkades wegnemen en positieve zaken installeren
- Het voelen van bepaalde voorwerpen
- De zwaartecirkel
- De wedergeboorte
Het werd me ook heel duidelijk dat ik minder voel voor opstellingen. Het lijkt me wel onwijs leuk om het nog een keer met dieren te ervaren, maar verder past het gewoon niet echt bij mij. Ik ben blij dat ik deel uit heb mogen maken van deze bijzondere reis. Het heeft echt een cocktail aan emoties en gedachten veroorzaakt. Verwondering, verdriet, confrontatie, inzicht, vertrouwen,
ongemak, bevestiging.
Iedereen in de groep heeft denk ik wel haar eigen onderwerp die ze het beste bij zich vinden passen. Voor mij is dat de healing kant. Dat is dus ook de richting waarmee ik verder zal gaan. Voor één van de huiswerkopdrachten moesten we een aantal personen en hun werk opzoeken. Eén van die personen was Eric Pearl. Toen ik over zijn werk las resoneerde mijn hele lichaam daar zo sterk mee. Ik heb gelijk zijn boek besteld en ben me er verder in gaan verdiepen. Reconnective healing gaat dus ook mijn volgende leerstation op spiritueel gebied worden.
Ik ben nog lang niet klaar met mezelf verder ontwikkelen op spiritueel gebied en heb er dus ook onwijs veel zin in. Ik denk dat dat ik nu met een goede basis die kant op zal gaan en zie het dus ook echt als aanvullingen op elkaar. Vanaf het moment dat ik begon met level 1 is er al veel in mijn leven veranderd en dat is verder gegaan tijdens level 2. Ik voel me zekerder en krachtiger en heb nog meer vertrouwen in dat alles loopt zoals het moet lopen.
Het blijft ook bijzonder dat mijn lichaam nu automatisch ‘ja’ of ‘nee’ aangeeft wanneer ik een vraag stel. En dat de mensen bij wie ik nu oefen met healing allemaal duidelijk de healing kunnen voelen. Van nature ben ik ben ik soms vrij sceptisch, maar als alle mensen afzonderlijk zeggen dat ze het effect voelen en als ik het zelf ook voel… nou ja, dan kan ik nu inmiddels wel geloven dat er dan ook wel echt iets moois gebeurt tijdens de healing. Al met al ben ik heel blij dat ik deze cursussen heb gevolgd. Ik ben heel benieuwd hoe de reis van alle andere toppers verder gaat verlopen.
Ik ben in ieder geval heel dankbaar dat ik ze heb leren kennen en hoop ook dat we in de toekomst contact blijven houden.
Simone wil ik uiteraard ook enorm bedanken. Het is overduidelijk dat ze goed is in haar werk en dat ze een stuk meer registreert dan een “normaal” persoon. Ik hoop dat ze nog veel Angels gaat opleiden!